بی تو از چادر گلدار بدم می آید

  از نگاه در و دیوار بدم می آید

آنقدر دیر رسیدی به شب راه آهن

 که ز دهقان فداکار بدم می آید

 پدرم روضه ی رضوان به دو گندم بفروخت

 دارد از مردم بازار بدم می آید

 سیب از چشم درختان سپیدار افتاد

 از درختان سپیدار بدم می آید

 تو نباشی دگر از هر چه شبیه آب است

 به ابوالفضل علمدار بدم می آید

شعر: حامد حسینخانی